San Juan
Het dorp San Juan de Flores ligt tussen de bergen in de oostelijke laaglanden van Guatemala (Midden-Amerika). Vanaf de hoofdstad Guatemala Stad is de reistijd per bus zo’n twee uur. Het dorp telt ongeveer 2500 ladino’s, een mix tussen de Spaanse immigranten en de oorspronkelijke bevolking. De levensstandaard van de bewoners van San Juan is laag. De belangrijkste oorzaken voor de heersende armoede zijn een laag niveau van scholing, analfabetisme, een bijzonder droog klimaat – dat dan ook weer de landbouw bemoeilijkt – en een algemeen gebrek aan water. De mogelijkheden om zelf hulp te vragen bij instanties worden beperkt door de geïsoleerde ligging van het dorp en het ontbreken van specifieke kennis daarvoor bij de bewoners.

Omringende dorpen
Hoewel de dorpjes San Juan, Santa Lucia, Monte Grande and Agua Salóbrega allemaal in de gemeente Sanarate liggen, verschillen de leefomstandigheden sterk per dorp. In San Juan zijn inmiddels een aantal straten verhard, de verbinding met Sanarate is goed en er zijn een aantal voorzieningen zoals een kleuterschool, een lagere school, een middelbare school, een kleine gezondheidspost, een dorpshuis en een sportveld. Agua Salóbrega en Monte Grande liggen wat dichter bij Sanarate dan San Juan en profiteren daarom ook meer van de betere voorzieningen die er in Sanarate zijn en de betere infrastructuur rond die grotere plaats waardoor de bereikbaarheid beter is en er meer economische activiteit is. Santa Lucia ligt weer verder van Sanarate dan San Juan en is een veel armer dorp waar veel huizen nog geen sanitaire voorzieningen hebben en de mensen vaak geen geld hebben om versleten kleding te vervangen. Met de bus duurt het anderhalf tot twee uur om in Sanarate te komen over slechts gedeeltelijk verharde wegen en die bus rijdt maar twee keer per dag. In het regenseizoen, wanneer de wegen in modderpoelen zijn veranderd, komt de bus vaak vast te zitten of rijdt helemaal niet. Als de mensen dan naar Sanarate moeten, moeten ze eerst meer dan een uur door de bergen naar San Juan lopen om van daaruit verder naar Sanarate te reizen. Slechts een enkeling heeft een auto. Door de slechte infrastructuur en slechte bereikbaarheid is het erg lastig om economische activiteiten in Santa Lucia te ontwikkelen. De bevolking leeft er voornamelijk van de landbouw, wat in tijden van grote droogte, zoals in 2009, al snel een precaire situatie oplevert. Een bankrekening hebben de meeste bewoners niet eens.